Grootegast, Bombay, Stroobos & NNT Machinefabriek.
Door: Natasha en Rik
Blijf op de hoogte en volg Natasha en Rik
20 Oktober 2009 | Nederland, Amsterdam
Moi Grunningen!
Vandaag zijn we met ons kleine blauwe autootje uit Amsterdam vertrokken om in de Machinefabriek in Groningen (de thuisbasis van het NNT in de Bloemstraat) alvast wat dingen door te spreken ter voorbereiding van onze reis door de Ommelanden.
Onderweg kwamen we er al snel achter dat de tijd vandaag onze grote vriend was en dat we er nog flink wat van over hadden voor we op in de Bloemstraat in de Stad moesten zijn.
Vandaar dat we besloten om alvast langs een dorpje te rijden en al snel kwamen we op het briljante idee om naar Grootegast te rijden. We hadden gehoord dat bij Grootegast een klein plaatsje gelegen is dat de naam "Bombay" draagt. Om op de eerste dag van onze reis meteen in Bombay terecht gekomen leek ons een goed voorbeeld van een vliegende start en daarom namen we als zelfverzekerde mensen afslag Grootegast.
De toegangsweg naar het naar verluidt lustig kloppende hart van Grootegast bleek versperd door wegwerkzaamheden en dus vroegen we een jongen die weggedoken in zijn jas de graafwerkzaamheden geboeid stond te bekijken, de weg naar Bombay.
Zonder blikken of blozen begon hij de route voor ons uit te stippelen en dus moest het bijna wel waar zijn: Wij gingen vandaag naar Bombay. Een rare gevoelsmix maakte zich meester van de sfeer in het autootje: ongeduld, euforie, ongeloof, faalangst, nervositeit en blijdschap zorgden ervoor dat we bij het wegrijden de weg naar Bombay nog maar net konden zien door onze vreugdetranen heen.
5 minuten later stonden we naast onze auto in Bombay met suisende wind in onze koude oren en een blikveld waar je zo ver als je zelf maar wilde in weg kon kijken. Ergens in de velden naast een kronkelig riviertje stond een bloedmooi gebouw. Wij trokken relatief stoute schoenen aan en reden zonder aan te bellen met onze auto de lange oprit op. Ik spreek hier van relatief stoute schoenen, want toen een grote herdershond onze kant op kwam lopen en blaffend om onze auto bleef cirkelen bleven wij met schoenen en al in onze auto zitten.
Omdat het niet lukte om Natasha wijs te maken dat de hond echt niets deed, bleven we zo als twee stadse lafaards in het kleine autootje zitten tot er een licht verbaasde man het huis uit kwam om polshoogte te nemen en om te kijken waarom er twee raar pratende jongelingen vanuit een veel te klein autootje naar zijn hond zaten te loeren.
De man legde uit dat zijn woning van origine een molen was die naam Bombay droeg en dat die molen de naamgever van Bombay was. Waarom het Bombay heette kon hij ons niet vertellen, dus als iemand het weet: help ons!
Daarna was het tijd om onze reis te vervolgen en het duurde dan ook niet lang dat we voor een open bruggetje stonden in Stroobos vlakbij Sikma Veevoeders. Al snel begonnen wij ons, zoals het ons rusteloze stedelingen past, te vervelen. Gelukkig stond de postbode achter ons in zijn auto te wachten. Altijd goed voor een praatje!
Natasha stapte uit en begon een gesprek. De postbode wist ons te vertellen dat het riviertje de grens is tussen Friesland en Groningen en dat de mensen aan de andere kant van het riviertje ook daadwerkelijk anders spreken. Toen begon ons meteen op te vallen dat bij sommige huizen de Friese vlag wapperde en bij andere huizen de Groningse. We zijn erg benieuwd in hoeverre er hier een echte, actieve strijd heerst tussen provincies en dorpen. Dat gaan we dus uitzoeken!
Zo, na al deze waardevolle en nieuwe ervaringen was het tijd om naar de Machinefabriek te rijden. Daar wachtte ons een vol huis, omdat de elfde editie van het jongerenproject Dichterbij daar volop aan de gang was.
Er volgde een erg goed gesprek met Ko van den Bosch en Hans Jansen van het NNT.
Daarna hadden we nog een geweldig leuke afspraak met de Groningse dichter Tonko Ufkes. Hij komt uit het Westerkwartier en wist ons van alles te vertellen over Groningen. Dat gesprek duurde twee uur en gaat er belangrijk zijn voor onze verdere reis. Daarover dus later meer!
Leuk dat je dit wilde lezen! Hou ons in de gaten en tot gauw!
Jo!
Natasha en Rik.
P.S.: Wij gaan ons ook oefenen in het Gronings. Heel snel willen we voorzichtigjes starten met Gronings spreken en ook schrijven. Spreek ons dus vooral aan in het Westerkwartiers, Kollumerpompsters, Hogelandsters, Oldambtsters, Veenkoloniaals, Westerwolds of Noordenvelds. Ook in het gastenboek, Bedankt!
Vandaag zijn we met ons kleine blauwe autootje uit Amsterdam vertrokken om in de Machinefabriek in Groningen (de thuisbasis van het NNT in de Bloemstraat) alvast wat dingen door te spreken ter voorbereiding van onze reis door de Ommelanden.
Onderweg kwamen we er al snel achter dat de tijd vandaag onze grote vriend was en dat we er nog flink wat van over hadden voor we op in de Bloemstraat in de Stad moesten zijn.
Vandaar dat we besloten om alvast langs een dorpje te rijden en al snel kwamen we op het briljante idee om naar Grootegast te rijden. We hadden gehoord dat bij Grootegast een klein plaatsje gelegen is dat de naam "Bombay" draagt. Om op de eerste dag van onze reis meteen in Bombay terecht gekomen leek ons een goed voorbeeld van een vliegende start en daarom namen we als zelfverzekerde mensen afslag Grootegast.
De toegangsweg naar het naar verluidt lustig kloppende hart van Grootegast bleek versperd door wegwerkzaamheden en dus vroegen we een jongen die weggedoken in zijn jas de graafwerkzaamheden geboeid stond te bekijken, de weg naar Bombay.
Zonder blikken of blozen begon hij de route voor ons uit te stippelen en dus moest het bijna wel waar zijn: Wij gingen vandaag naar Bombay. Een rare gevoelsmix maakte zich meester van de sfeer in het autootje: ongeduld, euforie, ongeloof, faalangst, nervositeit en blijdschap zorgden ervoor dat we bij het wegrijden de weg naar Bombay nog maar net konden zien door onze vreugdetranen heen.
5 minuten later stonden we naast onze auto in Bombay met suisende wind in onze koude oren en een blikveld waar je zo ver als je zelf maar wilde in weg kon kijken. Ergens in de velden naast een kronkelig riviertje stond een bloedmooi gebouw. Wij trokken relatief stoute schoenen aan en reden zonder aan te bellen met onze auto de lange oprit op. Ik spreek hier van relatief stoute schoenen, want toen een grote herdershond onze kant op kwam lopen en blaffend om onze auto bleef cirkelen bleven wij met schoenen en al in onze auto zitten.
Omdat het niet lukte om Natasha wijs te maken dat de hond echt niets deed, bleven we zo als twee stadse lafaards in het kleine autootje zitten tot er een licht verbaasde man het huis uit kwam om polshoogte te nemen en om te kijken waarom er twee raar pratende jongelingen vanuit een veel te klein autootje naar zijn hond zaten te loeren.
De man legde uit dat zijn woning van origine een molen was die naam Bombay droeg en dat die molen de naamgever van Bombay was. Waarom het Bombay heette kon hij ons niet vertellen, dus als iemand het weet: help ons!
Daarna was het tijd om onze reis te vervolgen en het duurde dan ook niet lang dat we voor een open bruggetje stonden in Stroobos vlakbij Sikma Veevoeders. Al snel begonnen wij ons, zoals het ons rusteloze stedelingen past, te vervelen. Gelukkig stond de postbode achter ons in zijn auto te wachten. Altijd goed voor een praatje!
Natasha stapte uit en begon een gesprek. De postbode wist ons te vertellen dat het riviertje de grens is tussen Friesland en Groningen en dat de mensen aan de andere kant van het riviertje ook daadwerkelijk anders spreken. Toen begon ons meteen op te vallen dat bij sommige huizen de Friese vlag wapperde en bij andere huizen de Groningse. We zijn erg benieuwd in hoeverre er hier een echte, actieve strijd heerst tussen provincies en dorpen. Dat gaan we dus uitzoeken!
Zo, na al deze waardevolle en nieuwe ervaringen was het tijd om naar de Machinefabriek te rijden. Daar wachtte ons een vol huis, omdat de elfde editie van het jongerenproject Dichterbij daar volop aan de gang was.
Er volgde een erg goed gesprek met Ko van den Bosch en Hans Jansen van het NNT.
Daarna hadden we nog een geweldig leuke afspraak met de Groningse dichter Tonko Ufkes. Hij komt uit het Westerkwartier en wist ons van alles te vertellen over Groningen. Dat gesprek duurde twee uur en gaat er belangrijk zijn voor onze verdere reis. Daarover dus later meer!
Leuk dat je dit wilde lezen! Hou ons in de gaten en tot gauw!
Jo!
Natasha en Rik.
P.S.: Wij gaan ons ook oefenen in het Gronings. Heel snel willen we voorzichtigjes starten met Gronings spreken en ook schrijven. Spreek ons dus vooral aan in het Westerkwartiers, Kollumerpompsters, Hogelandsters, Oldambtsters, Veenkoloniaals, Westerwolds of Noordenvelds. Ook in het gastenboek, Bedankt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
