ter apel, sellingen

terwijl rik zich voor de tweede dag stort op het schrijfwerk voor dat wat een briljante voorstelling over de ommelanden wil worden, reis ik, natasha door richting de duitse grens.. zware windstoten trotserend, brengt ons kanariegele bestelbusje mij naar ter apel, waar ik heb afgesproken met mevrouw Wolf, voormalig hotel eigenaar in het plaatsje Sellingen, even verderop. en wie kan er meer en mooier vertellen over een dorp dan iemand die als meisje opgroeit op de plek waar het allemaal gebeurde jaren lang?
Ook mevrouw Pennning kon mij veel vertellen, van hoe zij, nog langer geleden, als meisje van goede komaf, het werken op de boerderij niet schuwde. En haar leven lang genoot van het boerenleven, toen ze alles nog met de hand deden...nu zij, ver voorbij de 80, in zorgcentrum kloosterheerd, nog altijd veel plezier heeft met vriendinnen die ze al van jongs af aan kent.
Ik besloot mijn bezoek aan Westerwolde met een bezoekje aan meneer en mevrouw Huiting...die gelukkig nog wat tijd konden vrijmaken voordat hij bij zijn wekelijkse repetitie van het fanfare orkest verwacht werd.
ondanks de donkerte van de nacht, die me op de terugweg alleen in de auto toch ineens wat minder romantisch aandeed dankzij de zware windstoten, was het een fantastische dag. Met genoeg materiaal onder mijn arm, om rik mee uit zijn schrijfwerk te halen...